میتوان گفت در 15 سال آینده، فرزندان خانوادهها از 15 سالگی به زندگی مجردی در خانههای جداگانه رو خواهند آورد و 60 درصد افراد در خانههای مجردی زندگی خواهند کرد.
مصطفی اقیما در یادداشت تازه خود به وضعیت زندگی مجردی و به ویژه زندگی مجردی دختران پرداخته و علل و عوامل آن را بررسی کرده است.
او با اشاره به این که این قضیه خود معلولی از علتهاست ادامه میدهد: یکی از مهمترین علتهایی که در این زمینه میتوان مورد توجه قرار داد این است که سالهاست تبلیغهایی که صورت میگیرد روی ساختن خانههای کوچک است و تمام خانههای مهر و سایر ساختمانهایی که توسط دولت و نهادهای دولتی ساخته میشود 60 - 50 متری هستند. یکی از تبعاتی که چنین سیاستهای دولتی در پی داشته این است که فضا برای زندگی افراد کم است و علاوه بر اینکه روی میزان زاد و ولد تاثیرگذار بوده است، روی میزان حضور افراد در خانه و تعاملاتشان با بقیه نیز اثرگذار است.
به اعتقاد او "در این خانهها پس از این که فرزندان به سنین نوجوانی و جوانی رسیدند دیگر فضا کافی نیست و نمیتوانند آزادانه و آنطور که دلشان میخواهد به فعالیتهای خود بپردازند. از این رو، به محض دست یافتن به یک شغل که بتوانند درآمدی داشته باشند و اجارهخانه را بپردازند، سریعا دست به کار شده و به سراغ زندگی مجردی میروند یا با چند نفر از دوستانشان شریک شده و خانهای را برای زندگی به دور از خانواده انتخاب میکنند. میتوان منتظر بود که این روند در آیندهای نه چندان دور به سنهای پایینتر سرایت کند و میتوان گفت در 15 سال آینده، فرزندان خانوادهها از 15 سالگی به زندگی مجردی در خانههای جداگانه رو خواهند آورد و 60 درصد افراد در خانههای مجردی زندگی خواهند کرد."